Juni op zijn heetst: de Perspectiefnota

De zomer lijkt begonnen zijn. Zeer korte nachten wisselen de soms tropische dagen af. En de politiek loopt zich warm voor de perspectiefnota. Een nota die nijmeegse partijen dwingt om hun ambities voor 2012 en verder kenbaar te maken. En die dus gepaard gaat van een grote berg meningen, debatten en aanvaringen.

Ik zal eerst kort uiteenzetten wat de perspectiefnota precies is. In de overigens excellente lexicon die door de Nijmeegse rekenkamer is opgesteld, vinden we:

De perspectiefnota biedt een vooruitblik op de begroting voor het eerstvolgende kalenderjaar. Het gaat hierbij zowel om de financiën (verwachte baten, verwachte lasten) als om de inhoud (zijn er meer of minder inspanningen noodzakelijk om al of niet herziene beleidsdoelen te realiseren?). Op basis van de perspectiefnota wordt meestal een aantal expliciete beslispunten aan de Raad voorgelegd, gericht op de uitgangspunten voor de (meerjaren)begroting. De uitspaken van de Raad hierover vormen voor het College de basis bij het opstellen van de eerstkomende begroting.

De perspectiefnota wordt jaarlijks in het voorjaar door het College aan de Raad aangeboden. In de B&V-kalender wordt aangegeven op welk moment in het jaar dat exact zal zijn.

Kortom; de beleidsvoornemens die het College in de begroting wil stoppen voor volgend jaar, komen al in de lente naar de gemeenteraad, opdat wij kunnen toetsen.

Maar toetsen waaraan?
Dat is een goede vraag. Ik wil hem niet in algemene zin beantwoorden -dat strekt wat ver-, maar wel voor dit document op dit moment.

• Allereerst is er het coalitieakkoord. Een jaar geleden, na een enorme winst bij de verkiezingen, maakten we een coalitie met GroenLinks en PvdA. Dit leidde tot een coalitieakkoord waar alledrie de partijen mee in hebben gestemd. Ik noem dit document bewust als eerste, omdat het, doordat we er door onze coalitie aan gebonden zijn, boven de standpunten en beloften van D66 komt. Hoe graag ik ook bepaalde zaken in de stad stante pede zou wijzigen, we zijn gebonden aan dit akkoord. Merk overigens op dat we als D66 niet te klagen hebben gehad; heel veel van onze standpunten zijn één op één overgenomen in het akkoord. We dienen nu dus te toetsen of de afspraken ook netjes vertaald worden door het door ons gevormde College van B&W.

  Daarnaast noem ik dit punt als eerste omdat dit jaar iets interessants aan de hand is. De bezuinigingen van Rutte zijn zo groot en vooral zo snel, dat het College de gemeenteraad voorstelt af te wijken van het akkoord. Dat zal pijn gaan doen, daar we uitermate in onze nopjes waren met €1 mln extra voor zowel duurzaamheid als cultuur. Daar (oa) wil het College flink op afromen om de effecten die de bezuingingen hebben voor de zwaarst getroffenen (dus zij die aangewezen waren op meerdere of alle regelingen waarop gekort wordt) voor een gedeelte uit eigen zak te dempen. Het wordt dus afwachten of de raad akkoord zal gaan met het nu al openbreken van dat akkoord.

• Daarnaast hebben we natuurlijk de taak om te kijken of de keuzes die gemaakt worden in onze ogen goed, reëel en acceptabel zijn. Bovenstaande deed u al vermoeden dat dat vooral over bezuinigingen zal gaan. Menig partij zal de afgelopen week overspoeld zijn met vragen vanuit de verschillende (culturele, duurzame, sociale, verzorgende, ondersteunende) instellingen die verwachten met de korting of weigering van subsidies het hoofd niet boven water te kunnen houden.
• En dan komen we bij het laatste. Het toetsen aan het beeld van de overheid en maatschappij die wij voorstaan. Daar waar ideologie om de hoek komt kijken. Daar moet mijn fractie nu zijn standpunt bepalen tegen de schrijnende realiteit, waarbij ik onverminderd overtuigd blijf van:
  • een mogelijkheid tot zelfontplooiing voor ieder individu;
  • een minimale maakbaarheid van de samenleving door een overheid;
  • cultuur en natuur als autonome waarde ten behoeve van de persoonlijke ontwikkeling van eenieder;
  • een realistische en pragmatische benadering van de structuren die nog staan vanuit een acht jaar links College;
  • een verantwoordelijkheid niemand in de goot te laten belanden.

Ik sta zelf te kijken van de verheven teksten achter de bullet-points. Maar ik meen er wel ieder woord van. En ga daar graag met iedereen over in debat. Want onze stad heeft niets aan gratis moddergooien, maar wel een schreeuwende behoefte aan een volwassen politiek, die elkaars bloed proeft, maar vervolgens keuzes maakt en deze uitlegt aan de stad. Zonder er omheen te draaien.