Review: CQC. VPRO meets Geenstijl?

fotocrop.06-16-2006.0035Na een zomer lang slechts tweets zult u wellicht toe zijn aan weer enige opinie die meer telt dan 150 tekens. Overigens geloof ik er heilig in dat het goed voor mensen is om hun mening wat vaker in 150 tekens te stoppen, maar soit.
De nieuwe media overstelpen niet alleen mij, maar ook de kranten en de actualiteitenprogrammae. Ik was derhalve erg benieuwd naar de vorderingen van Beau “top of flop, mijn kop komt erop” van Erven Dorens en zijn veelbelovende companen, met het programma CQC op nota bene Veronica. En wat bleek? Het was prima te pruimen.

Allereerst valt op dat het programma veel te hip is. na zo’n 30 seconden wist ik zeker dat het he-le-maal niets kon worden met dit programma. zo’n hipheid dat echt het glazuur van je tanden springt leek mij onverkoopbaar. Tót ik het gevoel kreeg dat we hier naar onvervalste spiegelironie zaten te kijken. Het was gewoon te gelikt om geen zelfspot te bevatten. Het leek of de bedenkers van het format gedacht hebben: DWDD snel? Kunnen wij sneller. Geenstijl lomp en kort door de bocht? Kunnen wij korter en lomper. Spek en bonenshow hilarisch? Maken wij hilarischer.

En dat levert dus ook de bijbehorende problemen op. Het is soms gewoon te hip, snel, lomp en VPROesk onnavolgbaar. Het team lijkt de kijker constant in de maling te willen nemen door het uiterste te vragen van de tolerantie voor zelfverheerlijking. Van leader tot teksten en van publiek tot kleding, alles gaat over de puntigheid en genialiteit van de bekwame presentatoren  “dwars door het nieuws”.

Van mij mag het. Ik  heb me een breuk gelachen. de presentatoren gaan meedoen met popstars, Beau moet even een interview doen met Galjaard, die hem er niet uitgooide bij RTL, en de mannen in driedelig doen in de modder grondproeven in Ommen (?!). En die zelfspot maakt het prima te bekijken. Sterker nog, de combinatie van bovenstaande kwaliteiten maken het buitengewoon fris en zodra je gewend bent aan de stijl, geloof je dat je nooit meer naar DWDD hoeft te kijken.

En natuurlijk is er Beau. Hoewel hij de laatste tijd leek weg te zakken in treurige zaken als RTL boulevard en dat ene met die doosjes met bedragen, is hij weer aan het doen wat hij het best kan. Blaten. “En als je denkt, wat bij mij in de buurt gebeurd is godgeklaagd of whatever…”, de heerlijke ouderwetse studentikoze babbel mag gewoon weer. Waar de intellectualia zullen schreeuwen dat de kwaliteit bij Pieter Jouke zit, stem ik op Beau. Alleen zijn 200 woorden per minuut met zijn flair en ballerigheidmaken dit programma net wat meer dan wat we al hadden.

En daarmee kom ik aan bij de eeuwigheidswaarde. Hoewel ik het erg leuk vind, geloof ik gewoon niet dat op vrijdagavond, met alle concurrentie van dien, dit programma het kan halen. Met de 226000 kijkers tot nu toe gaat het ook nog niet superhard. Helaas, want ik zou graag zien dat CQC here to stay was

One thought on “Review: CQC. VPRO meets Geenstijl?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.