Je zult maar de Israelische militair zijn die het VN-konvooi (UNRWA) onder vuur nam vanuit zijn tank. Ik stel me voor dat hij binnen een seconde na het afschieten van zijn ongelukkige granaat zich verschrikt omdraait en aan zijn adjudant vraagt: “Er stond toch niet UN op die witte truck, hè?”. Wellicht dat deze miskleun wel een aardige doorbraak kan beteken. Vóór de vrede, maar niet echt in het belang van onze tank-held.
Ik ga er eerlijk gezegd sowieso vanuit dat het een ongelukje was. Het land dat de gewiekstheid heeft om de eerste hulpkonvooien al het land binnen te laten rijden dat het van plan is weldra binnen te vallen en daarna ook nog de -volstrekt potsierlijke- namiddag-staakt-het-vuren heeft bedacht,zal volgens mij nooit de agressor willen lijken die VN-konvooien aanvalt. Sterker nog, de diplomatie rondom deze oorlog was van hoog niveau en zeer zorgvuldig. Vrijwel direct na de invallen, kon Tsjechië, als EU-voorzitter, niet anders dan bevestigen dat het om “verdediging” ging en zelfs ons eigen Buza-geweten Bert Koenders staat nu met de rug tegen de muur. Waar hij dinsdag de Kamer nog liet weten dat het om een daad van zelfbescherming ging, lukte dat vandaag toch echt niet meer; de Israëlische ambassadeur werd te kennen gegeven dat het uit moet zijn met deze misstanden. En dat allemaal dankzij onze ingesukkelde tankcommandant…
Het model vanochtend was volgens mij diplomatiek redelijk afgetimmerd. Het zat volgens mij zo in elkaar:
- Israël mag zich “verdedigen”
- Israël werkt veel en goed mee aan hulpkonvooien
- Israël zorgt voor een staakt-het-vuren, iedere dag tussen 1200u en 1500u
én
- Het westen onthoudt zich van kritiek (althans een tijdje)
- Het westen zorgt voor ontwikkelingshulp
- Het westen levert degelijke witte UN-vrachtwagens om alles in te vervoeren
Tot zo’n LKW dus werd beschoten vandaag. Toen opeens moesten de diplomaten wel toegeven dat er misschien wel wat zat in de klaagzang van de hulporganisaties, die stellen dat het niet mogelijk is om een land in oorlog in vier uur per dag van fatsoenlijke medische hulp te voorzien.
Volgens mij zal de diplomatieke druk nu exponentieel toenemen op Olmert. Het is daadwerkelijk weder-volkerenrechtelijk om maar gewoon door te gaan met een invasie in een land als er geen medische hulp geboden kan worden. Het lijkt mij niet meer dan logisch dat een bestand veel dichterbij is gekomen. En dat allemaal door onze slapende tankjongen…
One thought on “De Iraëlische vredessoldaat…”