Ik blogde eerder over de kracht van eloquentie in de kamer. Links of rechts, rood of zwart, alle partijen varen wel bij een goedgebekte, vermakelijke voorman. Maar er is meer! Ik vermoed dat ook veel gewonnen kan worden met constructiviteit. Of deze ook daadwerkelijk aanwezig is, is minder relevant. Ik zal dat graag illustreren aan de hand van het pareltje van de parlementaire democratie: Geert Wilders.
Zowel bij Professor Pim als de immer spraakmakende uitgroeiexpert, horen we in de pers dat er slechts gewonnen wordt met het heldere: “Eindelijk eens iemand die zegt waar het op staat!”, of, “Eindelijk eens iemand die naar het gewone volk luistert en het beestje bij de naam wil noemen!”. Ik geloof er niet zo hard in. Al jaren roepen allerlei partijen zaken waarvan ze vermoeden dat ze niets uithalen slechts voor het meeluisterend publiek. Deze politiek “voor de bühne” is van de meest misselijkmakende soort en ik poog dan ook immer in de raadskamers om juist te laten zien dat de spreker zelf ook weinig fiducie in het door hem geponeerde heeft.
Maar wat werkt dán zo mooi bij deze peroxidebewonderaar? De constructiviteit. Ik durf rustig te stellen dat iedere Nederlander op zoek is naar oplossingen. Iedereen voelt aan dat als je zeikt, dit nergens op slaat als je niet in het minst van plan lijkt om er ook een oplossing aan toe te voegen (al dan niet een schijnoplossing). En dat laatste, dat kan Geert wel.
Als kern van de oplossingen van Wilders zou je de volgende pijlers kunnen ontdekken:
- Aanpak van de Islam
- Terugsturen van rel-Marokkanen
- Instroom stoppen
Op de keper beschouwd, een perfect stel maatregelen om alle integratie-gerelateerde misdaad te stoppen. Maar niets is minder waar. Als we immers de drie punten rustig evalueren, komen we tot de eenvoudige conclusie dat niet één in aanmerking komt voor de titel ‘echte oplossing’. Immers:
- ad 1: Een geloof als geheel aanpakken is bizar. In ieder geloof zitten versteende uitspraken en standpunten, die weinig tot niets te maken hebben met het dagelijks geloofsbesef van mensen. Voor velen is geloof zelfs een ethisch kader, waarin men zich een stuk netter gedraagt dan menig atheïst. Bovendien zouden wetten die tornen aan de vrijheid van godsdienst in strijd zijn met de grondwet en daarmee met onze rechtsstaat.
- ad 2: Gaat hier praktisch altijd om Nederlanders. Het lijkt mij onethisch om als strafbepaling mensen je land uit te donderen. We praten hier over mensen die al meerdere generaties Nederlander zijn. Opsluiten mag, maar ergens heensturen waar ze nooit gewoond hebben is in strijd met mijn idee van de rechtsstaat.
- ad 3: Dit heeft werkelijk niets te maken met de problematiek. zoals ik hierboven al schreef, concentreert de problematiek zich helemaal niet rondom nieuwkomers.
Wat dan nu? Blijven debatteren, zoals Pechtold zou zeggen. Blijven laten zien dat het waanzin is, wat Wilders de wereld inslingert. Want als je zwijgt, of zelfs keihard negeert, laat je menig mens in de waan dat er maar één iemand is met oplossingen: Geert Wilders.
Well Spoken!